Bóg czuwa

Bóg nad rozdarciem mej duszy czuwa

Jak kiedyś, przed światła początkiem

Trwał nad chaosu bezładem

A ja w niepewności, w zwątpieniu

Myśl przy myśli układam

Uczynki dobre, złe, przyrzeczenia

Żadnym nie związane wątkiem

Po jednej stronie kładę

Zapewnienia i czyn przy głosie

Wszystko w chaosie

I wierzę i boję się i śpieszę

By duszę przygotować

I myśl wprowadzić w czyn

Nie będzie chaosu

Będzie Bóg i błogosławiony lud.

                              II. 1981 r.